Διοξείδιο του χλωρίου για τον Κοροναϊό: μια επαναστατική, απλή και αποτελεσματική προσέγγιση

March 2020     DOI: 10.13140/RG.2.2.23856.71680 License CC BY-NC-SA 4.0 Project: Toxicity study of chlorine dioxide in solution (CDS) ingested orally Andreas Ludwig Kalcker y Helena Valladares co. : Liechtensteiner Verein für Wissenschaft und Gesundheit LI-9491 Ruggel ​www.lvwg.org​ E-mail ​alk@lvwg.org

Το διοξείδιο του χλωρίου (ClO₂) έχει χρησιμοποιηθεί για πάνω από 100 χρόνια για την καταπολέμηση όλων των τύπων βακτηρίων, ιών και μυκήτων με επιτυχία. Λειτουργεί ως απολυμαντικό, αφού στον τρόπο δράσης του αποδεικνύεται ότι είναι ένα οξειδωτικό. [1 # Λίστα βιολογικών αποτελεσμάτων] Είναι πολύ παρόμοιο με τον τρόπο που ενεργεί το σώμα μας, για παράδειγμα στη φαγοκυττάρωση, όπου χρησιμοποιείται μια διαδικασία οξείδωσης για την εξάλειψη όλων των ειδών παθογόνων παραγόντων. Το διοξείδιο του χλωρίου (ClO₂) είναι κιτρινωπό αέριο που μέχρι σήμερα δεν έχει εισαχθεί στην συμβατική φαρμακοποιία ως δραστικό συστατικό, αν και χρησιμοποιείται υποχρεωτικά για την απολύμανση και τη διατήρηση των πλαστικών σάκων αίματος για μεταγγίσεις. [2# μελέτη στην αποστείρωση του αίματος με Alcide] Χρησιμοποιείται επίσης στα περισσότερα εμφιαλωμένα νερά που είναι κατάλληλα για κατανάλωση, καθώς δεν αφήνει τοξικά κατάλοιπα· επιπλέον, είναι αέριο που είναι πολύ διαλυτό στο νερό και εξατμίζεται από τους 11 ºC.

Η πρόσφατη πανδημία του κορωναϊού Covid-19 απαιτεί επείγουσες λύσεις με νέες προσεγγίσεις. Ως εκ τούτου, το διοξείδιο του χλωρίου (ClO₂) σε χαμηλής δόσης υδατικό διάλυμα υπόσχεται να είναι ιδανική, γρήγορη και αποτελεσματική λύση. Πολύ συχνά, η λύση είναι με τους απλούστερους τρόπους. Η προσέγγιση είναι η εξής: αφενός γνωρίζουμε ότι οι ιοί είναι απολύτως ευαίσθητοι στην οξείδωση και από την άλλη, αν δουλεύει στους σάκους ανθρώπινου αίματος κατά των ιών όπως ο ιός HIV και άλλα παθογόνα, γιατί δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει οργανικά ενάντια στον κοροναϊό ;

1. Το διοξείδιο του χλωρίου απομακρύνει τους ιούς μέσω της διαδικασίας επιλεκτικής οξείδωσης σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό γίνεται με τη μετουσίωση των πρωτεϊνών του καψιδίου, και στη συνέχεια οξειδώνει το γενετικό υλικό του ιού, απενεργοποιώντας το.

Η εφαρμογή του διοξειδίου του χλωρίου (ClO₂) από το στόμα ή ακόμα και παρεντερικά είναι διαφορετική προσέγγιση που έχει μελετηθεί από τον Andreas Ludwig Kalcker για περισσότερα από δεκατρία χρόνια με αποτέλεσμα τρεις φαρμακευτικές ευρεσιτεχνίες για παρεντερική χρήση. Μπορεί να παραχθεί από οποιοδήποτε φαρμακείο ως αυτοσχέδιο ιδιοσκεύασμα και έχει χρησιμοποιηθεί σε παρόμοια μορφή όπως (DAC N-055) στον παλιό Γερμανικό Φαρμακευτικό Κώδικα ως "Sodium Chlorosum" από το 1990.

Μέχρι στιγμής, έχουν προταθεί μόνο λύσεις που βασίζονται σε εμβόλια, με αποτέλεσμα εξαιρετικά αργές και επικίνδυνες διεργασίες, καθώς απαιτούν πάντοτε επαρκή αποθέματα ενέργειας τα οποία ένα σώμα επηρεασμένο από την ασθένεια δεν μπορεί να προσφέρει. Το μεγάλο πλεονέκτημα του διοξειδίου του χλωρίου (ClO₂) είναι ότι λειτουργεί για οποιοδήποτε υποείδος του ιού και δεν υπάρχει πιθανή αντίσταση σε αυτόν τον τύπο οξείδωσης (ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η ουσία έχει χρησιμοποιηθεί για 100 χρόνια στα λύματα χωρίς να παράγει οποιαδήποτε αντίσταση). [#3 Διερεύνηση της ιοκτόνου δραστικότητας του διοξειδίου του χλωρίου]

2. Υπάρχουν ήδη επιστημονικές αποδείξεις ότι το διοξείδιο του χλωρίου είναι αποτελεσματικό στο SARS-CoV-2, βασικό ιό του COVID-19 [SARS Fact Sheet, National Agricultural Biosecurity Centre, Kansas State University] και στην οικογένεια των κοροναϊών γενικά - ​[Chlorine Dioxide, Part 1 A Versatile, High-Value Sterilant for the Biopharmaceutical Industry, Barry Wintner, Anthony Contino, Gary O'Neill. BioProcess International DECEMBER 2005.]  Έχει επίσης αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματική στο ανθρώπινο κοροναϊό ​[#4 BASF Aseptrol έγγραφο] και σε ζώα όπως σκύλοι, γνωστοί ως αναπνευστικοί κοροναϊοί σκύλων, ή γάτες, συμπεριλαμβανομένου του εντερικού κοροναϊού αιλουροειδών (FECV), και του γνωστότερου ιού της λοιμώδους πετιτονίτιδας των αιλουροειδών (FIPV) διότι μετουσιώνει τα καψίδια με οξείδωση, απενεργοποιώντας τον ιό σε σύντομο χρονικό διάστημα [2-log 4.2 / 4-log 25.1 Source USEPA 2003 WHO Guidelines for Quality of Drinking Water].

[#5  Απενεργοποίηση ιών και βακτηρίων από φυσαλίδες CO₂ σε διάλυμα - πηγή Nature]

 Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το διοξείδιο του χλωρίου προς κατάποση είναι νέα αντιιική προσέγγιση επειδή είναι οξειδωτικό και καταφέρνει να εξαλείψει οποιαδήποτε υποείδη ή παραλλαγές των ιών καίγοντας τους. .​[6#Το ClO₂ είναι ένα βιοκτόνο επιλεκτικού μεγέθους] Δεδομένης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης στην οποία βρισκόμαστε σήμερα με τον Covid-19, η από του στόματος χρήση του ClO₂ λαμβάνεται υπόψιν άμεσα μέσω ενός ήδη γνωστού και χρησιμοποιούμενου πρωτοκόλλου.

3. Τοξικότητα: Τα μεγαλύτερα προβλήματα με τα φάρμακα εν γένει οφείλονται στην τοξικότητά τους και τις παρενέργειες τους. Νέες μελέτες δείχνουν ότι είναι εφικτό. .​[7#Νέα αξιολόγηση ασφάλειας του ClΟ₂ 2017]. Αν και η τοξικότητα του διοξειδίου του χλωρίου είναι γνωστή για μαζική εισπνοή, δεν υπάρχει ούτε ένας κλινικά αποδεδειγμένος θάνατος ακόμη και σε υψηλές δόσεις από την λήψη από το στόμα. .​[8# Ελεγχόμενες κλινικές αξιολογήσεις του ClΟ₂ στο Man]. Η LD₅₀ (Μέση θανατηφόρα ποσότητα) θεωρείται ότι είναι 292 mg ανά χιλιόγραμμο για 14 ημέρες, όπου το ισοδύναμό της σε ενήλικα 50 kg θα είναι 15.000 mg ανά δύο εβδομάδες αέριο διαλυμένο στο νερό (κάτι σχεδόν αδύνατο). .​[9# τοξικότητα των ιόντων ClO2 και clorite] Οι υπο-τοξικές δόσεις από το στόμα που χρησιμοποιούνται είναι περί τα 50 ppm διαλυμένες σε 100 ml νερού 10 φορές την ημέρα που ισοδυναμεί με 0,5 g ανά ημέρα. Όταν το διοξείδιο του χλωρίου διασπάται, διασπάται σε αμελητέα ποσότητα κοινού αλατιού (NaCL) και οξυγόνου (O₂) μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Οι μετρήσεις του φλεβικού αερίου αίματος έδειξαν ότι η ικανότητα οξυγόνωσης του πνεύμονα του προσβεβλημένου ασθενούς βελτιώνεται σημαντικά.

Παράδειγμα με εθελοντή και εφαρμογή I.V. 500 ml με συγκέντρωση 50 ppm

Παράδειγμα με εθελοντή και εφαρμογή I.V. 500 ml με συγκέντρωση 50 ppm

Παράδειγμα με εθελοντή και εφαρμογή I.V. 250 ml με συγκέντρωση 50 ppm

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΧΛΩΡΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙON ΙΩΝ

Κατά κανόνα, οι περισσότεροι ιοί συμπεριφέρονται παρομοίως και μόλις συνδεθούν με τον κατάλληλο τύπο ξενιστή - βακτήρια ή κύτταρα, ανάλογα με την περίπτωση - το συστατικό πυρηνικού οξέος του ιού, αφού εισέλθει αναλαμβάνει τον έλεγχο στην συνέχεια τις διαδικασίες πρωτεϊνικής σύνθεσης του μολυσμένου κυττάρου. Ορισμένα τμήματα του ιικού πυρηνικού οξέος είναι υπεύθυνα για την αντιγραφή του γενετικού υλικού στο καψίδιο. Με την παρουσία αυτών των πυρηνικών οξέων, το μόριο ClO₂ καθίσταται ασταθές και διασπάται, απελευθερώνοντας το προκύπτον οξυγόνο στο περιβάλλον, το οποίο με τη σειρά του βοηθά στην οξυγόνωση του περιβάλλοντος ιστού αυξάνοντας τη μιτοχονδριακή δραστηριότητα και συνεπώς την απόκριση του ανοσιακού συστήματος .​[6#το ClO2 είναι μεγέθους επιλεκτικό βιοκτόνο]

Τα πυρηνικά οξέα, DΝΑ-RNA, αποτελούνται από αλυσίδα βάσεων πουρίνης και πυριμιδίνης, βλέπε: γουανίνη (G), κυτοσίνη (C), αδενίνη (Α) και θυμίνη (Τ). Η ακολουθία αυτών των τεσσάρων μονάδων κατά μήκος της αλυσίδας κάνει ένα τμήμα να διαφέρει από το άλλο. Η βάση της γουανίνης, η οποία βρίσκεται τόσο στο RNA όσο και στο DNA, είναι πολύ ευαίσθητη στην οξείδωση, σχηματίζοντας 8-οξογουανίνη ως υποπροϊόν της. Επομένως, όταν το μόριο ClO₂ έρχεται σε επαφή με γουανίνη και το οξειδώνει και οδηγεί στο σχηματισμό 8-οξογουανίνης, εμποδίζει έτσι την αντιγραφή του ιικού πυρηνικού οξέος. Αν και η αναπαραγωγή του πρωτεϊνικού καψιδίου μπορεί να συνεχιστεί, ο σχηματισμός του πλήρως λειτουργικού ιού εμποδίζεται από την οξείδωση χάρη στο ClO₂.

Το μόριο ClO₂παρουσιάζει χαρακτηριστικά που το καθιστούν ιδανικό υποψήφιο για θεραπεία στο κλινικό περιβάλλον, καθώς είναι προϊόν με υψηλή δύναμη εκλεκτικής οξείδωσης και μεγάλη ικανότητα να μειώνει το όξινο περιβάλλον, αυξάνοντας το οξυγόνο στους ιστούς και τα μιτοχόνδρια, διευκολύνοντας έτσι την ταχεία ανάκαμψη των ασθενών με πνευμονικές παθήσεις όπως φαίνεται στα παραπάνω δεδομένα...

ΠΙΘΑΝΕΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

Το διοξείδιο του χλωρίου αντιδρά με αντιοξειδωτικά και διάφορα οξέα, οπότε η χρήση βιταμίνης C ή ασκορβικού οξέος κατά τη διάρκεια της θεραπείας δεν συνιστάται, καθώς ακυρώνει την αποτελεσματικότητα του διοξειδίου του χλωρίου στην εξάλειψη των παθογόνων (το αντιοξειδωτικό αποτέλεσμα του ενός εμποδίζει την επιλεκτική οξείδωση του άλλου) . Επομένως, δεν συνιστάται η λήψη αντιοξειδωτικών κατά τη διάρκεια των ημερών θεραπείας.

Έχει αποδειχθεί ότι το οξύ του στομάχου δεν επηρεάζει την αποτελεσματικότητά του. Στις περιπτώσεις ασθενών με θεραπεία με βαρφαρίνη, θα πρέπει να ελέγχουν συνεχώς τις τιμές για να αποφευχθούν περιπτώσεις υπερδοσολογίας, αφού έχει αποδειχθεί ότι το διοξείδιο του χλωρίου βελτιώνει τη ροή του αίματος.

Αν και το διοξείδιο του χλωρίου είναι πολύ διαλυτό στο νερό, έχει το πλεονέκτημα ότι δεν υδρολύεται, επομένως δεν παράγει τοξικά καρκινογόνα THM (trihalomethanes) όπως το χλώριο. Επίσης, δεν προκαλεί γενετικές μεταλλάξεις ή δυσπλασίες.

Έχει αναπτυχθεί πρωτόκολλο όπου διάλυμα αυτής της ένωσης μπορεί να ληφθεί από το στόμα και ενδοφλεβίως.

----------

Νομική βάση για άμεση εφαρμογή:

ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΟΥ HELSINKI

Απόσπασμα:

Ηθικές αρχές για την ιατρική έρευνα που αφορούν τα ανθρώπινα υποκείμενα οι οποίες υιοθετήθηκαν από την 18η Γενική Συνέλευση της WMA, Ελσίνκι, Φινλανδία, Ιούνιος 1964, και τροποποιήθηκαν από την επιτροπή της 64η Γενικής Συνέλευσης WMA, Φορταλέζα, Βραζιλία, Οκτώβριος 2013

Γενικές αρχές

 3. Η Διακήρυξη της Γενεύης του Παγκόσμιου Ιατρικού Συνδέσμου δεσμεύει τον ιατρό με τον τύπο «να φροντίζω πρώτα απ 'όλα την υγεία του ασθενούς μου» και ο Διεθνής Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας αναφέρει ότι: «Ο γιατρός θα εξετάσει τα βέλτιστα συμφέροντα για τον ασθενή στην παροχή ιατρικής περίθαλψης.

4. Είναι καθήκον των ιατρών να προάγουν και να προστατεύουν την υγεία, την ευημερία και τα δικαιώματα των ασθενών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εμπλέκονται στην ιατρική έρευνα. Η γνώση και η συνείδηση ενός ιατρού πρέπει να εξαρτώνται από την εκπλήρωση αυτού του καθήκοντος.

5. Η πρόοδος στην ιατρική βασίζεται σε έρευνα που πρέπει τελικά να περιλαμβάνει μελέτες σε ανθρώπους.

 .........

Αναπόδεικτες παρεμβάσεις στην κλινική πρακτική

37. Όταν δοκιμασμένες παρεμβάσεις δεν υπάρχουν στην περίθαλψη ενός ασθενούς ή άλλες γνωστές παρεμβάσεις έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές, ο γιατρός, μετά από αναζήτηση συμβουλών από ειδικούς, με την τεκμαιρόμενη συναίνεση του ασθενούς ή ενός νόμιμα εξουσιοδοτημένου αντιπροσώπου, μπορεί να επιτρέπεται να χρησιμοποιεί μη-αποδεδειγμένες παρεμβάσεις εάν, κατά την κρίση του, αυτό δίνει κάποια ελπίδα ότι θα σώσει τη ζωή, θα αποκαταστήσει την υγεία ή θα ανακουφίσει τον πόνο. Τέτοιες παρεμβάσεις πρέπει να διερευνηθούν στη συνέχεια για να εκτιμηθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά τους. Σε όλες τις περιπτώσεις, αυτές οι νέες πληροφορίες πρέπει να καταγράφονται και, κατά περίπτωση, να τίθενται στη διάθεση του κοινού.

8/9 © World Medical Association, Inc. - All Rights Reserved

Κατάλογος αποτελεσματικότητας στα παθογόνα (αναφέρεται)

Ιοί

Adenovirus Type 40 6

Calicivirus 42

Canine Parvovirus 8

Coronavirus​3​

Feline Calici Virus 3

Foot and Mouth disease 8

Hantavirus 8

Hepatitis A, B & C Virus 3,8

Human coronavirus​8​

Human Immunodeficiency Virus 3

Human Rotavirus type 2 (HRV)15

Influenza A22

Minute Virus of Mouse (MVM-i)8

Mouse Hepatitis Virus spp.8

Mouse Parvovirus type 1 (MPV-1)8

Murine Parainfluenza Virus Type 1 (Sendai)8

Newcastle Disease Virus 8

Norwalk Virus 8

Poliovirus 20

Rotavirus 3

Severe Acute Respiratory Syndrome (SARS) coronavirus​ 43​

Sialodscryoadenitis Virus 8

Simian rotavirus SA-1115

Theiler’s Mouse Encephalomyelitis Virus 8

Vaccinia Virus 10

Βακτηρίδια

Blakeslea trispora 28

Bordetella bronchiseptica 8

Brucella suis 30

Burkholderia spp.36

Campylobacter jejuni 39

Clostridium botulinum 32

Clostridium dificile 44

Corynebacterium bovis 8

Coxiella burneti (Q-fever) 35

E. coli spp .1,3,13

Erwinia carotovora (soft rot) 21

Franscicella tularensis 30

Fusarium sambucinum (dry rot) 21

Helicobacter pylori 8

Helminthosporium solani (silver scurf) 21

Klebsiella pneumonia 3

Lactobacillus spp .1,5

Legionella spp. 38,42

Leuconostoc spp.1,5

Listeria spp. 1,19

Methicillin-resistant Staphylococcus aureus 3

Mycobacterium spp.8,42

Pediococcus acidilactici PH31

Pseudomonas aeruginosa 3,8

Salmonella spp.1,2,4,8,13

Shigella 38

Staphylococcus spp.1,23

Tuberculosis 3

Vancomycin-resistant Enterococcus faecalis3

Vibrio spp.37

Multi-Drug Resistant Salmonella typhimurium3

Yersinia spp.30,31,40

Βακτηριδιακά σπόρια

Alicyclobacillus acidoterrestris 17

Bacillus spp.10,11,12,14,30,31

Clostridium. sporogenes ATCC 1940412

Geobacillus stearothermophilus spp.11,31

Bacillus thuringiensis 18

ΑΛΛΑ

Beta Lactams 29

Amplicons 46

Volatile organic compounds (VOCs)47

ΠΡΩΤΟΖΩΑ

Chironomid larvae 27

Cryptosporidium 34

Cryptosporidium parvum Oocysts 9

Cyclospora cayetanensis Oocysts 41

Giardia 34

Alternaria alternata 26

Aspergillus spp.12,28

Botrytis species 3

Candida spp.5, 28

Chaetomium globosum 7

Cladosporium cladosporioides 7

Debaryomyces etchellsii 28

Eurotium spp.5

Fusarium solani 3

Lodderomyces elongisporus28

Mucor spp.28

Penicillium spp.3,5,7,28

Phormidium boneri3

Pichia pastoris 3

Poitrasia circinans 28

Rhizopus oryzae 28

Roridin A33

Saccharomyces cerevisiae 3

Stachybotrys chartarum 7

Verrucarin A 33

Biofilms 4 5

ΑΝΑΦΟΡΕΣ

1.   Selecting Surrogate Microorganism for Evaluation of Pathogens on Chlorine Dioxide Gas Treatment, Jeongmok Kim, Somi Koh, Arpan Bhagat, Arun K Bhunia and Richard H. Linton.Purdue University Center for Food Safety 2007 Annual Meeting October 30 - 31, 2007 at Forestry Center, West Lafayette, IN.

2. Decontamination of produce using chlorine dioxide gas treatment, Richard Linton, Philip Nelson, Bruce Applegate, David Gerrard, Yingchang Han and Travis Selby.

3. Chlorine Dioxide, Part 1 A Versatile, High-Value Sterilant for the Biopharmaceutical Industry, Barry Wintner, Anthony Contino, Gary O’Neill. BioProcess International DECEMBER 2005.

4. Chlorine Dioxide Gas Decontamination of Large Animal Hospital Intensive and Neonatal Care Units, Henry S. Luftman, Michael A. Regits, Paul Lorcheim, Mark A. Czarneski, Thomas Boyle, Helen Aceto, Barbara Dallap, Donald Munro, and Kym Faylor. Applied Biosafety, 11(3) pp. 144-154 © ABSA 2006

5. Efficacy of chlorine dioxide gas as a sanitizer for tanks used for aseptic juice storage, Y. Han, A. M. Guentert*, R. S. Smith, R. H. Linton and P. E. Nelson. Food Microbiology, 1999, 16, 53]61

6. Inactivation of Enteric Adenovirus and Feline Calicivirus by Chlorine Dioxide, Thurston-Enriquez, J.A., APPLIED AND ENVIRONMENTAL MICROBIOLOGY, June 2005, p. 3100–3105.

7. Effect of Chlorine Dioxide Gas on Fungi and Mycotoxins Associated with Sick Building Syndrome, S. C. Wilson,* C. Wu, L. A. Andriychuk, J. M. Martin, ... D. C. Straus. APPLIED AND ENVIRONMENTAL MICROBIOLOGY, Sept. 2005, p. 5399–5403.

8. BASF Aseptrol Label EPA Registration Number: 70060-19

9. Effects of Ozone, Chlorine Dioxide, Chlorine, and Monochloramine on Cryptosporidium parvum Oocyst Viability, D. G. KORICH, J. R. MEAD, M. S. MADORE, N. A. SINCLAIR, AND C. R. STERLING. APPLIED AND ENVIRONMENTAL MICROBIOLOGY, May 1990, p. 1423-1428.

10. NHSRC’s Systematic Decontamination Studies, Shawn P. Ryan, Joe Wood, G. Blair Martin, Vipin K. Rastogi (ECBC), Harry Stone (Battelle). 2007 Workshop on Decontamination, Cleanup, and Associated Issues for Sites Contaminated with Chemical, Biological, or Radiological Materials Sheraton Imperial Hotel, Research Triangle Park, North Carolina June 21, 2007.

11. Validation of Pharmaceutical Processes 3rd edition, edited by Aalloco James, Carleton Frederick J. Informa Healthcare USA, Inc., 2008, p267

12. Chlorine dioxide gas sterilization under square-wave conditions. Appl. Environ. Microbiol. 56:

13. Inactivation kinetics of inoculated Escherichia coli O157:H7 and Salmonella enterica on lettuce by chlorine dioxide gas. Food Microbiology Volume 25, Issue 2, February 2008, Pages 244-252, Barakat S. M. Mahmoud and R. H. Linton.

14. Determination of the Efficacy of Two Building Decontamination Strategies by Surface Sampling with Culture and Quantitative PCR Analysis. APPLIED AND ENVIRONMENTAL MICROBIOLOGY, Aug. 2004, p. 4740–4747. Mark P. Buttner, Patricia Cruz, Linda D. Stetzenbach, Amy K. Klima-Comba, Vanessa L. Stevens, and Tracy D. Cronin

15. Inactivation of Human and Simian Rotaviruses by Chlorine Dioxide. APPLIED AND ENVIRONMENTAL MICROBIOLOGY, May 1990, p. 1363-1366. YU-SHIAW CHEN AND JAMES M.VAUGHN

16. Information obtained from CSI internal testing with Pharmaceutical customer.May 2006 Pages 364-368

17. Efficacy of chlorine dioxide gas against Alicyclobacillus acidoterrestris spores on apple surfaces, Sun-Young Lee, Genisis Iris Dancer, Su-sen Chang, Min-Suk Rhee and Dong-Hyun Kang, International Journal of Food Microbiology, Volume 108, issue 3, May 2006 Pages 364-368

18. Decontamination of Bacillus thuringiensis spores on selected surfaces by chlorine dioxide gas, Han Y, Applegate B, Linton RH, Nelson PE. J Environ Health. 2003 Nov;66(4):16-21.

19. Decontamination of Strawberries Using Batch and Continuous Chlorine Dioxide Gas Treatments, Y Han, T.L. Selby, K.K.Schultze, PE Nelson, RH Linton. Journal of Food Protection, Vol 67, NO 12, 2004.

20. Mechanisms of Inactivation of Poliovirus by Chlorine Dioxide and Iodine, MARIA E. ALVAREZ AND R. T. O'BRIEN, APPLIED AND ENVIRONMENTAL MICROBIOLOGY, Nov. 1982, p. 1064-1071

21. The Use of Chlorine Dioxide in potato storage, NORA OLSEN, GALE KLEINKOPF, GARY SECOR, LYNN WOODELL, AND PHIL NOLTE, University of Idaho, BUL 825.

22. Protective effect of low-concentration chlorine dioxide gas against influenza A virus infection Norio Ogata and Takashi Shibata Journal of General Virology (2008), 89, 60–67

23. Preparation and evaluation of novel solid chlorine dioxide-based disinfectant powder in

single-pack Zhu M, Zhang LS, Pei XF, Xu X. Biomed Environ Sci. 2008 Apr;21(2):157-62.

24. Chlorine dioxide oxidation of dihydronicotinamide adenine dinucleotide (NADH),  Bakhmutova-Albert EV, et al. Inorg Chem. 2008 Mar 17;47(6):2205-11. Epub 2008 Feb 16.

25. Oxidative elimination of cyanotoxins: comparison of ozone, chlorine, chlorine dioxide and permanganate, Rodríguez E, Water Res. 2007 Aug;41(15):3381-93. Epub 2007 Jun 20.

26. Inhibition of hyphal growth of the fungus Alternaria alternata by chlorine dioxide gas at very low concentrations, Morino H, Matsubara A, ...Yakugaku Zasshi. 2007 Apr;127(4):773-7. Japanese.

27. Inactivation of Chironomid larvae with chlorine dioxide, Sun XB, Cui FY, Zhang JS, Xu F, Liu LJ., J Hazard Mater. 2007 Apr 2;142(1-2):348-53. Epub 2006 Aug 18.

28. Information obtained from CSI decontamination at Pharmaceutical facility.

29. Information obtained from CSI beta-lactam inactivation at Pharmaceutical facility.

30. Decontamination of Surfaces Contaminated with Biological Agents using Fumigant Technologies, S Ryan, J Wood, 2008 Workshop on Decontamination, Cleanup, and Associated Issues for Sites Contaminated with Chemical, Biological, or Radiological Materials Sheraton Imperial Hotel, Research Triangle Park, North Carolina September 24, 2008.

31. Sporicidal Action of CD and VPHP Against Avirulent Bacillus anthracis – Effect of Organic

Bio-Burden and Titer Challenge Level, Vipin K. Rastogi, Lanie Wallace & Lisa Smith, 2008 Workshop on Decontamination, Cleanup, and Associated Issues for Sites Contaminated with Chemical, Biological, or Radiological Materials Sheraton Imperial Hotel, Research Triangle Park, NC 2008 Sept 25.

32. Clostridium Botulinum, ESR Ltd, May 2001.

33. Efficacy of Chlorine Dioxide as a Gas and in Solution in the Inactivation of Two Trichothecene Mycotoxins, S. C. Wilson, T. L. Brasel, J. M. Martin, C. Wu, L. Andriychuk, D. R. Douglas, L. Cobos, D. C. Straus, International Journal of Toxicology, Volume 24, Issue 3 May 2005 , pages 181 – 186.

34. Guidelines for Drinking-water Quality, World Health Organization, pg 140.

35. Division of Animal Resources Agent Summary Sheet, M. Huerkamp, June 30, 2003.

36. NRT Quick Reference Guide: Glanders and Melioidosis

37. Seasonal Occurrence of the Pathogenic Vibrio sp. of the Disease of Sea Urchin Strongylocentrotus intermedius Occurring at Low Water Temperatures and the Prevention Methods of the Disease, K. TAJIMA, K. TAKEUCHI, M. TAKAHATA, M. HASEGAWA, S. WATANABE, M. IQBAL, Y.EZURA, Nippon Suisan Gakkaishi VOL.66;NO.5;PAGE.799-804(2000).

38. Biocidal Efficacy of Chlorine Dioxide, TF-249, Nalco Company, 2008.

39. Sensitivity Of Listeria Monocytogenes, Campylobacter Jejuni And Escherichia Coli Stec To Sublethal Bactericidal Treatments And Development Of Increased Resistance After Repetitive Cycles Of Inactivation, N. Smigic, A. Rajkovic, H. Medic, M. Uyttendaele, F. Devlieghere, Oral presentation. FoodMicro 2008, September 1st – September 4th, 2008, Aberdeen, Scotland.

40. Susceptibility of chemostat-grown Yersinia enterocolitica and Klebsiella pneumoniae to chlorine dioxide, M S Harakeh, J D Berg, J C Hoff, and A Matin, Appl Environ Microbiol. 1985 January; 49(1): 69– 72.

41. Efficacy of Gaseous Chlorine Dioxide as a Sanitizer against Cryptosporidium parvum, Cyclospora cayetanensis, and Encephalitozoon intestinalis on Produce, Y. Ortega, A. Mann, M. Torres, V. Cama, Journal of Food Protection, Volume 71, Number 12, December 2008 , pp. 2410-2414.

42. Inactivation of Waterborne Emerging Pathogens by Selected Disinfectants, J. Jacangelo, pg 23.

43. SARS Fact Sheet, National Agricultural Biosecurity Center, Kansas State University.

44. High sporocidal activity using dissolved chlorine dioxide (SanDes) on different surface materials contaminated by Clostridium difficile spores, Andersson J., Sjöberg M., Sjöberg L., Unemo M., Noren T. Oral presentation. 19th European Congress of Clinical Microbiology and Infectious Diseases, Helsinki, Finland, 16 - 19 May 2009.

45. Inactiviation of Listeria monocytogenes on ready-to-eat food processing equipment by chlorine dioxide gas, Trinetta, V., et al. Food Control, Vol 26, 2012

46. Exposure to chlorine dioxide gas for 4 hours renders Syphacia ova nonviable, Czarra, J.A., et al. Journal of the American Association for Laboratory Animal Science. 2014 4 Jul: 53(4): 364-367

47. Hu, Cheng (2017). Modeling reaction kinetics of chlorine dioxide and volatile organic compounds with artificial neural networks, December 2003.